- πανθεΐα
- Σύζυγος του Αβραδάτα, βασιλιά της Σουσιανής, που έζησε περί το 550 π.Χ. Ήταν, κατά γενική αντίληψη, η ωραιότερη γυναίκα της Ασίας στην εποχή της. Αιχμαλωτίστηκε από τον Κύρο τον Μεγάλο, αλλά δεν κακοποιήθηκε, γι’ αυτό και ο Αβραδάτας, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης, έγινε σύμμαχός του. Όταν ο Αβραδάτας σκοτώθηκε σε μάχη εναντίον των Αιγυπτίων, η Π. αυτοκτόνησε πάνω στον τάφο του. Ο Κύρος, για να τιμήσει τη μνήμη της, έχτισε μνημείο με επιτάφια στήλη, γραμμένη στα συριακά. Το ιστορικό αυτό μνημείο το επισκέφθηκε ο Ξενοφώντας.
* * *η(φιλοσ.) ο πανθεϊσμός.[ΕΤΥΜΟΛ. < παν-* + -θεΐα (< -θεος < θεός), πρβλ. μονο-θεΐα. Η λ. μαρτυρείται από το 1812 στον Κ. Κούμα].
Dictionary of Greek. 2013.